جایگاه « امر به معروف و نهی از منکر » در سیره علوی

جایگاه « امر به معروف و نهی از منکر » در سیره علوی
ناصر عابدینی

مربی گروه علوم قرآن و حدیث دانشگاه پیام نور و دانشجوی مقطع دکتری naser_a1387@yahoo.com

عبد اله ولی پور

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه پیام نور abdollahvalipour@gmail.com
چکیده:
فریضه « امر به معروف و نهی از منکر » به عنوان یکی از فروعات دین مبین اسلام، برای بسط و گسترشِ احکام الهی و جامه عمل پوشانیدن به دستورات دینی در جامعه اسلامی، همچنین جهت اجتناب از انجام اعمال و کردار ناشایست و زشت، واجب شده است. در کتاب مقدس آسمانی، قرآن کریم و بیانات و احادیث حضرات معصومین علیهم السلام، بر آن تاکیدهای زیادی شده است. در این میان، بیانات و احادیث صادره از امیرمومنان امام علی ( ع )، یکی از منابع غنی و کاملی است که ابعاد مختلف « امر به معروف و نهی از منکر » در آن تجلی یافته است. به خصوص در کتاب شریف نهج البلاغه و همچنین سایر احادیث آن حضرت، به این فریضه و ارزش و اهمیت، شرایط ، فلسفه و مراتب و آثار مبادرت یا ترک آن پرداخته شده است. نگارندگان قصد دارند، در این مقاله بازتاب فریضه « امر به معروف و نهی از منکر » را از ابعاد گوناگون در کلام آن حضرت مورد تحقیق و بررسی قرار دهند.
کلید واژه¬ها: امر به معروف، نهی از منکر، حضرت علی ( ع)، نهج البلاغه و احادیث.

جهت دانلود فایل اصلی مقاله و مشاهده متن کامل مقاله بر روی لینک بالا کلیک نمایید